Być jak Top Medal

Źródło: memgenerator.pl

Uspokajam: Rzecz jasna nie chodzi o Tap Madl (sic!), ani nawet Top Model, a o Top Medal czyli kontynuację akcji zainspirowanej wpisem Bo (nawiasem mówiąc, chyba na naszych oczach rodzi się nowy – świecki zresztą - zwyczaj). I nie będzie pięć, a dziesięć medali z mojej skromnej kolekcji, które to krążki darzę sentymentem większym niż pozostałe. Mimo iż jestem, niczym inżynier Mamoń, umysłem ścisłym, nie przyjąłem kryteriów oceny, ani nie nadałem im mocy wagowej i nie stworzyłem tabeli oceny. Jedynym kryterium było podoba mi się, na co złożyło się to jak medal sam w sobie rzeczywiście mi się podoba (aspekt wizualny) oraz moje wspomnienia z biegu.

Mój osobisty ranking TOP Medal przedstawia się otóż następująco:
10. 6 Bieg pod 1000-letnimi dębami – moja najstarsza życiówka (jakoś później już nie składało się by pobiec na 15 km). Miejsce w dziesiątce przede wszystkim za oryginalność medalu (jedyny drewniany w moich zbiorach). Warto też wspomnieć, że bieg w Kazimierzu (Miło mi, Roman! – no nie mogę się powstrzymać) jest (a przynajmniej był) biegiem bez wpisowego.
9. 6 Bieg Maniacka Dziesiątka – motyw medalu nawiązujący kształtem do edycji zdecydowanie do mnie przemawia (choć ten z siódmej moim zdaniem jest nieco pokraczny, przez co do niniejszego zestawienia nie wszedł).
8. VIII Zimowy Bieg Trzech Jezior – moje pierwsze zawody z prawdziwego zdarzenia. Podoba mi się tez bardzo motyw śnieżynki – długo myślałem, że niepowtarzalny, ale z tego co się orientuję dosyć popularny w sportach typowo zimowych. Ciekawostką jest również, że jak do tej pory tylko dwa razy startowałem na dystansie 15 km i oba medale są w topie.
7. 12 POZnan* Maraton – pierwszy maraton na swoim podwórku, życiówka, niezapomniane wrażenia, cóż więcej dodać?
6. 8 Bieg Maniacka Dziesiątka – pogodziłem się już z faktem, że nie w kolorze srebrnym. Moim zdaniem najładniejszy z dotychczasowych Maniackich.
5. Cracovia Maraton – mój debiut na królewskim dystansie. A sam medal genialny w swej prostocie.
4. 7 Maraton Sztafet – czyli pierwszy wspólny start Blogaczy. Motyw koła zębatego robi wrażenie.

Krótka pauza… i pierwsza Trójka, czyli tzw. pudło:

3. 32. Maraton Warszawski – samego biegu nie wspominam szczególnie dobrze ale medal po prostu bardzo mi się podoba.
2. 39 Berlin Marathon – moje najmłodsze dziecko i ciepła jeszcze życiówka. Dodatkowo pierwszy start zagraniczny. Stąd też miejsce takie, a nie inne.

A zwycięzcą jest:

1. 38 Maraton Dębno – przede wszystkim dlatego, że jednak najładniejszy (w moim odczuciu rzecz jasna) ze wszystkich. Warto też dodać, że w Dębnie złamałem cztery godziny i po raz pierwszy udało mi się cały dystans maratonu przebiec.

Ale to jeszcze nie koniec. Jest jeszcze jeden medal, który do dziesiątki wejść nie mógł, bowiem jest z biegu, którego tak do końca to nie ukończyłem. Ale jako jedyny kojarzy mi się nie z samym biegiem, a konkretną Osobą. Nie mogło więc go tutaj zabraknąć!

A teraz – kto następny?

PS. Zajrzyjcie koniecznie (o ile jeszcze tego nie zrobiliście) również do Emilii, Marcina, Michała, Leszka, Pawła, Sylwii, Tomka (kolejność alfabetyczna - mam nadzieję, że nikogo nie pominąłem).